فضاحی

لغت نامه دهخدا

فضاحی. [ ف َض ْ ضا ] ( حامص ) در تداول فارسی زبانان ، رسوایی. رسوا کردن دیگران. ( یادداشت مؤلف ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم