چرخ خورده

لغت نامه دهخدا

چرخ خورده. [ چ َ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آنچه یا آنکه بدور خود چرخ خورده باشد. || گردنده. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

آنچه یا آنکه بدور خود چرخ خورده باشد ٠
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم