پاکیزه بوم

لغت نامه دهخدا

پاکیزه بوم. [ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) پاک نهاد ( ؟ ) :
جوانی خردمند و پاکیزه بوم
ز دریا برآمد بدربند روم.سعدی ( بوستان ).شنیدم که مردیست پاکیزه بوم
شناسا و رهرو در اقصای روم.سعدی ( بوستان ).

فرهنگ عمید

۱. پاک بوم، سرزمین پاک.
۲. (صفت ) پاک تن.
۳. (صفت ) پاک نهاد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پاک تن
پاک نهاد