پارامغناطیس

فرهنگستان زبان و ادب

{paramagnetism} [فیزیک] ماده ای که فقط در حضور میدان مغناطیسی خاصیت مغناطیسی از خود نشان دهد؛ همچنین خاصیت چنین ماده ای

دانشنامه عمومی

خاصیت پارامغناطیس یا پارامغناطیسم ( به انگلیسی: Paramagnetism ) خاصیتی است که در آن، ماده پذیرفتاری مغناطیسی مثبت ( اما کوچک ) دارد، و در نتیجهٔ الکترون های جفت نشده ( همانند کیلاتهای گادولینیوم ) باعث تشدید میدان مغناطیسی در محیط دور و اطراف می گردند.
در شکل های زیر، ذرات پارامغناطیس تحت تأثیر یک میدان خارجی، در یک راستای تقریبی قرار می گیرند ( از سمت راست به چپ ) .
پارامغناطیس شکلی از خاصیت مغناطیسی مواد است که به واسطه آن بعضی از مواد به وسیلهٔ میدان خارجی اعمال شده جذب می شوند. مواد پارامغناطیس شامل بیشتر عناصر شیمیایی و برخی از ترکیبات می شوند. آن ها تراوایی مغناطیسی نسبی ای بزرگتر یا مساوی با یک دارند و از همین رو توسط میدان مغناطیسی جذب می شوند. این مواد که به مقدار اندکی توسط یک میدان مغناطیسی جذب می شوند و بعد از قطع میدان حالت مغناطیسی خود را حفظ نمی کنند زیرا با قطع میدان حرکت گرمایی موجب جهت گیری تصادفی اسپین ها می شود.
منشأ پارامغناطیس: ویژگی های پارامغناطیس به دلیل وجود برخی از الکترون های جفت نشده و آرایش جدید مسیرهای الکترونی است که به دلیل میدان مغناطیسی خارجی بوجود می آیند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم