نامتناسب

لغت نامه دهخدا

نامتناسب. [ م ُ ت َ س ِ ] ( ص مرکب ) ناجور. ناموافق. ناهمانند. نامتجانس :
یارا بهشت صحبت یاران همدم است
دیدار یار نامتناسب جهنم است.سعدی.رقیب نامتناسب چه اهل صحبت تست
که طبع او همه نیش و تو سربسر نوشی.سعدی.سعدیا نامتناسب حیوانی باشد
هرکه گوید که دلم هست و دلاَّرامم نیست.سعدی.

فرهنگ عمید

ناموافق، ناجور: یارا بهشت صحبت یاران همدم است / دیدار یار نامتناسب جهنم است (سعدی۲: ۳۴۶ ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ناموافق نامتجانس : ما را بهشت صحبت یاران همدم است دیدار یار نامتناسب جهنم است . ( سعدی )