معنی ناخفتن | لغت یاب

ناخفتن

لغت نامه دهخدا

ناخفتن. [ خ ُ ت َ ] ( مص منفی ) نخفتن. خواب نکردن.نخوابیدن. بیدار ماندن. به خواب نرفتن :
که بر ساز کامد گه رفتنت
سرآمد نژندی و ناخفتنت.فردوسی.من از ناخفتن شب مست مانده
چو شمشیری قلم در دست مانده.نظامی.شکایت پیش از این روزی ز دست خواب میکردم
به غم خواران و نزدیکان ، کنون از دست ناخفتن.سعدی.