ناخدای ترس

لغت نامه دهخدا

ناخدای ترس. [ خ ُ ت َ ] ( ص مرکب ) ناخداترس. کسی که از خدا نمی ترسد. رجوع به ناخداترس شود :
ای ناخدای ترس مشو آینه پرست
رنج دلم مخواه و منه دل بر آینه.خاقانی.گفتا مترس از این گره ناخدای ترس
کاینک خدای کعبه بر ایشان کمان کشید.نظامی.