پرشرم

لغت نامه دهخدا

پرشرم. [ پ ُ ش َ ] ( ص مرکب ) پرآزرم. بسیارحیا :
بیاورد آزادتن دایه ای
یکی پاک و پرشرم و پرمایه ای.؟دیدم همه طپان و بی آرام و شوخ چشم
او باز آرمیده و پرشرم و کش خرام.سوزنی.

فرهنگ عمید

پرآزرم، باحیا.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پر آزرم پر حیا .