پیشکوه

لغت نامه دهخدا

پیشکوه. ( اِخ ) نام کوهی به دوهزار مازندران. ( سفرنامه مازندران و استراباد رابینو بخش انگلیسی ص 153 ).
پیشکوه. ( اِخ ) نام سابق شهرستانی از استان پنجم کشور که امروز به ایلام شهرت دارد. رجوع به فرهنگ جغرافیائی ایران استان پنجم شهرستان ایلام شود. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ).
پیشکوه. ( اِخ ) دهستان پیشکوه شامل تمام بخش تفت شهرستان یزد است. رجوع به تفت شود. ( فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10 ).، پیش کوه. [ ش ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مقابل پشت کوه. قسمت قدامی کوه. آن سوی کوه که برابر باشد. || نزدیک کوه و در دامنه آن.

فرهنگ فارسی

سلسلهای از کوههای مغرب ایران که امتداد آن از شمال غربی به جنوب شرقی است و در کرمانشاهان و لرستان واقع است.
( اسم ) ۱- نزدیک کوه و قرب دامن. آن . ۲- قسمت قدامی کوه آن سوی کوه که برابر باشد مقابل پشت کوه .
دهستان پیشکوه شامل تمام بخش تفت شهرستان یزدست

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پیشْکوه، ناحیـه ای کوهستانـی در خاور رشته کوه های زاگرس، در باختر ایران که تقریباً با استان کنونی لرستان مطابقت می کند.
در دورۀ مغول، سرزمین هایی که طوایف لر در آن می زیستند، به دو بخش لر بزرگ و لر کوچک تقسیم می شد. در دورۀ صفویه، لر بزرگ، بختیاری و کهگیلویه و لر کوچک نیز پس از سدۀ ۱۰ق/۱۶م لرستان نامیده شد. لرستان خود در سدۀ ۱۳ق/ ۱۹م به دو بخش پیشکوه و پشتکوه تقسیم گردید. کبیر (کَور، کَبار، کَبَر) کوه (یکی از شاخه های طولانی رشته کوه زاگرس و نامی ترین کوه لرستان) در مرز میان این دو بخش واقع است و به عبارت دیگر، شرق کبیر کوه را پیشکوه می نامند. هریسن موقعیت پیشکوه را در شمال شرق کبیرکوه دانسته، و مؤلف رسالۀ تحقیقات سرحدیه نیز، این منطقه را واقع در شمال شرق کوهِ کبار نوشته و افزوده است که پیشکوه سرزمین های آن سوی کوه مذکور است که مشرف بر درونِ کشور ایران است. پیشکوه از راه گذرگاه ها و دره های سخت گذر به پشتکوه مربوط می شود. شماری از نویسندگان، رود سیمره را که به همراه کبیر کوه سراسر مرز غربی لرستان را می پیماید، مرز میان پیشکوه و پشتکوه دانسته اند.
مرز پیشکوه و پشتکوه
رود سیمره و شاخه ای از آن به نام کشکان سرزمین های پشتکوه را آبیاری می کند. به نوشتۀ ادمندز نام پیشکوه، در میان لرها به ندرت به کار می رود و آن ها این سرزمین را «لرستان» می نامند. همو موقعیت پیشکوه را، میان سیمره در جنوب غربی و رودهای کشکان و خرم آباد در جنوب شرقی می داند. با آن که برخی بر این باورند که پیشکوه را هیچ گاه مرزهای کاملاً روشنی از پشتکوه جدا نمی ساخته است و این دو سرزمین از دیدگاه اقلیمی و جغرافیایی همانندند، ولی بعضی از نویسندگان مرزهایی برای پیشکوه برشمرده اند، چنان که کرزن آن را از شمال به کرمانشاه، از مشرق و جنوب به رود دز و سرزمین بختیاری، و از باختر به رود کرخه محدود می داند.
تقسیمات پیشکوه
از دیدگاهی دیگر، این سرزمین به دو بخشِ پیشکوه شرقی شامل جلگه ها و آبادی های اَلشتر (الیشتر)، خرم آباد، خاوه، چواری و هرسین، و پیشکوه غربی شامل جلگه ها و آبادی های هُلیلان، رودبار، سیمره و سرگناب تا شیروان، تقسیم می شده است. مورتنسن نیز پیشکوه را به دو منطقۀ فرعی تقسیم کرده است: ۱. سرزمینی که در میان رود کشکان و آب دز قرار گرفته است و بالاگریوه نامیده می شود و شامل منطقه ای صعب العبور، مرتفع و کم جمعیت است؛ ۲. سرزمینی واقع در شمال و غرب رودکشکان (بخش شمالی لرستان) که جلگه های پهناور، بارور و پوشیده از گیاه الشتر و کوهدشت، رومشگان، ترهان و هلیلان را در برمی گیرد.
پیشینۀ تاریخی
...