ناجسته

لغت نامه دهخدا

ناجسته. [ ج ُ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) نجسته. جستجو نکرده. طلب نکرده. نطلبیده. در پی جست و جو برنیامده :
ناجسته به آن چیز که آن با تو نماند
بشنو سخن خوب و مکن کار به صفرا.ناصرخسرو.در جستجوی حق شو و شبگیر کن از آنک
ناجسته خاک ره بکف آید نه کیمیا.خاقانی.به باران مژه در ابر می جستم وصالش را
کنون ناجسته دربارم چنان آمد که من خواهم.خاقانی.
ناجسته.[ ج َ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) گرفتار. کسی که خلاص نیافته است. مقابل جسته به معنی رها و خلاص یافته و جهیده. || نجسته. رها نشده. نجهیده :
ناجسته ز فکرتت روانتر
تیری ز کمان آفرینش.؟
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم