گچ بر

لغت نامه دهخدا

گچ بر. [ گ َ ب ُ ] ( نف مرکب ) عامل گچ بری. || ( اِ مرکب ) آلتی که با آن گچ برند.

فرهنگ عمید

استاد بنّا که با گچ در روی دیوار یا سقف نقش و نگار بسازد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - کسی که بر روی گچ دیوار و سقف نقشهای زیبا پدید آورد . ۲ - ( اسم ) آلتی که با آن گچ بری کنند .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم