گربه سان

لغت نامه دهخدا

گربه سان. [ گ ُ ب َ / ب ِ ] ( ص مرکب ) کنایه از محیل و مکار چه حیله هائی که گربه در گرفتن موش میکند مشاهده گردیده باشد. ( آنندراج ). محیل. مکار. فریب دهنده. ( از برهان )( از آنندراج ). به عقیده علامه دهخدا صحیح کلمه «گربه شان » و صحیح گربه سانی ، «گربه شانی » است ، در فرهنگ رشیدی نیز «گربه شانه » به معنی محیل و مکار آمده : و آن را به حیلت بلا بندی توان کرد و گربه شانی توان به میدان آورد. ( کلیله و دمنه ). در کلیله های چاپی این تعبیر «گربه سان » و «گربه سانی » ضبط شده ، ولی بر حسب اقرب احتمالات اصل «گربه شانی » است. ( امثال و حکم دهخدا ). گربه شاندن به قرائن استنباط میشود که شاندن مصدر جعلی شانه کردن است ( رجوع شود به شاندن ) و گربه شاندن و گربه شانگی بمعنی تملق و چاپلوسی کردن :
چو گربه شانگی کی لایق آید
چنین سلطان چنین شیر ژیان را؟مولوی ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ).

فرهنگ عمید

گربه مانند، مانند گربه.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مکعب فال مکعب فال درخت فال درخت فال تماس فال تماس فال سنجش فال سنجش