کلاه سیاه

لغت نامه دهخدا

کلاه سیاه. [ ک ُ ] ( اِخ ) طایفه ای از طوایف ایل قشقائی. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ص 83 ).
کلاه سیاه. [ ک ُ ] ( اِخ ) دهی از دهستان دشمن زیاری است که در بخش فهلیان و ممسنی شهرستان کازرون واقع است و 927 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

فرهنگستان زبان و ادب

{black hat} [رایانه و فنّاوری اطلاعات] رخنه گری که صرفاً انگیزۀ خرابکاری دارد و عملیات مجرمانه ای مانند ورود غیرقانونی به شبکه انجام می دهد

دانشنامه عمومی

کلاه سیاه (امنیت سایبری). هکر کلاه سیاه هکری است که با انگیزهٔ خرابکاری یا بهره جویی به شبکهٔ رایانه ها نفوذ می کند. آن ها ممکن است بدافزارهایی را منتشر کنند که به فایل ها آسیب بزند، رایانه ها را قفل کند یا رمز عبور، اطلاعات بانکی و سایر اطلاعات شخصی را به سرقت ببرد.
باج افزار واناکرای نمونه ای از این بدافزارها است که توسط هکرهای کلاه سیاه منتشر شده است.
انگیزهٔ هکرهای کلاه سیاه معمولاً رسیدن به منافع شخصی و مالی است. گرچه برخی از آن ها در جاسوسی های سایبری و اعتراضات شرکت می کنند. برخی از هکرهای کلاه سیاه ممکن است به هیجانات ناشی از جرائم سایبری معتاد باشند.
منشأ این اصطلاح به نظریه پرداز فرهنگ هکری، ریچارد استالمن نسبت داده می شود، اگرچه او این ادعا را رد می کند.