پرگیا

لغت نامه دهخدا

پرگیا. [ پ ُ ] ( ص مرکب ) گیاه ناک :
یکی کوهش آمد بره پرگیا
بدو اندرون چشمه و آسیا.فردوسی.

فرهنگ عمید

زمینی که گیاه فراوان در آن روییده.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پر از گیاه گیاه ناک پر نبات.