لغت نامه دهخدا واگو. ( اِمص مرکب ) واگفت. بازگفت. ( ناظم الاطباء ). واگوی. واگویه. رجوع به واگو کردن شود.
فرهنگ فارسی ( اسم ) ۱ - باز گفت سخن شنیده . ۲ - بازتاب صوت در داخل گنبد حمام یا درکوه : ((درین گلخن بر آید از در و بام صدای کودک و واگوی حمام . ) ) ( زلالی آنند . ). ۳ - تکرار بیت یا مصراعی که توسط دستهای خوانده میشود توسط دست. دیگر .
