نظارگان. [ ن َظْ ظا رَ / رِ ] ( اِ ) تماشاچیان. نظارگیان. ج ِ نظاره به معنی تماشاچی و بیننده و تماشاگر است : به خلوتگه خسروش تاختند ز نظارگان پرده پرداختند.نظامی ( از آنندراج ).در گوشه ٔامید چو نظارگان ماه چشم طلب بر آن خم ابرو نهاده ایم.حافظ.دلها به یک نظاره ز نظارگان گرفت از یک گشاد تیر بلا صد نشان گرفت.کلیم ( از آنندراج ). نظارگان. [ ن َ رَ / رِ ] ( اِ ) تماشائیان. تماشاگران. نظارگان [ ن َظْ ظا رَ / رِ ]. نظارگیان : مائیم نظارگان غمناک زین حقه ٔسبز و مهره خاک.خاقانی ( از آنندراج ).جمع کرد از خلایق انبوهی برکشید از نظارگان کوهی.نظامی.
فرهنگ عمید
= نظّاره
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - گروه بیننده تماشاگران : لعبی چند غریب و عجیب بنمود خروش از مردم نظاره بر آمد. ۲ - بیننده تماشاگر. توضیح در شعر بتخفیف هم آید : آید برکشتگان هزار نظاره پره کشند و بایستند کناره ... ( منوچهری .د.۱۳۴ ) جمع : نظارگان : آمد بانگ خروس موذن میخوارگان صبح نخستین نمود روی به نظارگان . ( منوچهری .چا. کازیمیرسکی ج ۱ ص ۱۷۷ ) توضیح در شعر بتخفیف هم آید : ماییم نظارگان غمناک زین حقه سبز و مهره خاک . ( خاقانی فرنظا. ) تماشائیان . تماشا گران . نظارگان .
