ناترس

لغت نامه دهخدا

ناترس. [ ت َ ] ( ص مرکب ) بی خوف. ( آنندراج ). بی ترس. ( ناظم الاطباء ). که نمی ترسد. متهور. ناترسنده. نترس.
- سَرِناترس داشتن ؛ بی باکی. جسارت. تهور.
|| سنگدل. بیرحم. ( آنندراج ). بیرحم و سخت دل. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - بی ترس متهور مقابل ترسو جبان . ۲ - سنگدل بی رحم .

دانشنامه عمومی

ناترس ( به آلمانی: Natters ) یک منطقهٔ مسکونی در اتریش است که در اینسبروک لند واقع شده است. ناترس ۷٫۳۳ کیلومتر مربع مساحت دارد ۷۸۳ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.