غره بودن

لغت نامه دهخدا

غره بودن. [ غ ِرْ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) مغ-روربودن. ( آنندراج ). فریفته شدن. گول خوردن. غره شدن. غره گردیدن. غره گشتن. رجوع به غره شود :
آهی مباش غره فسان و فسوس را
هرگز مدان تو زهر گیاه اصل سوس را.؟ ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

مغرور بودن فریفته شدن گول خوردن غره شدن
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال نخود فال نخود فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال فرشتگان فال فرشتگان