شانه کشیدن

لغت نامه دهخدا

شانه کشیدن. [ ن َ / ن ِ ک َ / ک ِ دَ ]( مص مرکب ) بمعنی شانه زدن. ( بهار عجم ) :
مشاطه گر نه ایم عروسان نغمه را
بر زلف شان چه شانه ز مضراب میکشم.طالب آملی ( از ارمغان آصفی ).|| در عنصر دانش بمعنی مضایقه نمودن است. ( بهار عجم ).

فرهنگ فارسی

بمعنی شانه زدن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اوراکل فال اوراکل فال رابطه فال رابطه فال تاروت فال تاروت فال نخود فال نخود