شانه کشیدن

لغت نامه دهخدا

شانه کشیدن. [ ن َ / ن ِ ک َ / ک ِ دَ ]( مص مرکب ) بمعنی شانه زدن. ( بهار عجم ) :
مشاطه گر نه ایم عروسان نغمه را
بر زلف شان چه شانه ز مضراب میکشم.طالب آملی ( از ارمغان آصفی ).|| در عنصر دانش بمعنی مضایقه نمودن است. ( بهار عجم ).

فرهنگ فارسی

بمعنی شانه زدن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال چای فال چای فال اعداد فال اعداد فال تاروت فال تاروت فال درخت فال درخت