سنگخوار. [ س َ خوا / خا ] ( اِ مرکب ) نام مرغی است کوچک و سیاه رنگ و کاکل دارد که سنگریزه میخورد و به عربی قطاة خوانند. ( برهان ). نام مرغی است که سنگ ریزه غذای آن باشد و معرب آن سنگخوارج است. ( جهانگیری ). نام مرغی است که به عربی آنرا قطاة خوانند و گویند: سنگ میخورد. و جوزاالقطاة، دانه ای است شبیه به کاکنج وچون بخوردن آن بسیار حریص است به این اسم موسوم شده است. ( آنندراج ). قطاة. ( دهار ). کُدری. اسفرود. سفرود. خیزاب. ماریه. غضاره. ( یادداشت بخط مؤلف ). بترکی باقری قره گویند. ( یادداشت بخط مؤلف ) : پراکنده با مشک دم سنگخوار خروشان بهم سارک و لاله سار.اسدی.
فرهنگ عمید
= اسفرود
فرهنگ فارسی
سنگ خوارک . نام مرغی است کوچک و سیاه رنگ و کاکل دارد که سنگریزه خورد و به عربی قطاه خوانند . خیزاب .
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] سنگ خوار نام پرنده ای است که شبیه کبوتر است با پر و بالی خاکی رنگ و قهوه ای که از آن به مناسبت در باب حج و اطعمه و اشربه نام بردهاند. سنگ خوار (قطا) که در فارسی به آن «باقرقره» نیز گویند، پرندهای شبیه کبوتر است با پر و بالی خاکی رنگ و قهوهای، بالهای نوک تیز، پاهای کوتاه و تیز پرواز. احکام سنگ خوار ۱. ↑ توضیح المسائل مراجع ج۲، ص۵۹۴.۲. ↑ جواهر الکلام ج۲۰، ص۲۴۲. ...
