لافتی

لغت نامه دهخدا

لافتی. [ ف َ تا ] ( ع جمله اسمیه ) ( از: لا به معنی نه +فتّی به معنی جوان ) اشاره است به حدیث :
لافتی الاّ علی لاسیف الاّ ذوالفقار.
روح از سما به حرب علی گفت لافتی
الا علی چوشد ز علی کشته ذوالخمار.سوزنی.زورآزمای قلعه خیبر که بند او
در یکدگر شکست به بازوی لافتی.سعدی.

فرهنگ فارسی

( جمله اسمی ) جوانی ( جوانمردی ) نیست . اشاره بحدیث لافتی الاعلی لاسیف الا ذو الفقار . ( جوانی ( جوان مردی ) نیست مگر علی و شمشیر نیست مگر ذوالفقار ) : زور آزمای قلعه خبیر که بند او دریکدیگر شکست ببازوی لافتی . ( سعدی . کلیات )
اشاره است بحدیث لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار

گزارش محتوای نامناسب