طبع فریب

لغت نامه دهخدا

طبعفریب. [ طَ ف َ ] ( نف مرکب ) آنچه طبع را بفریبد. آنچه طبع را جلب کند :
تا بدان عشوه های طبعفریب
از من ساده طبع برد شکیب.نظامی.میوه های لطیف طبعفریب
از ری انگور و از سپاهان سیب.نظامی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آن چه طبع را جلب کند و فریفته سازد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم