لعل طراز

لغت نامه دهخدا

لعل طراز. [ ل َ طِ /طَ ] ( نف مرکب ) نگارنده لعل. ( برهان ) :
لعل طراز کمر آفتاب
حله گر خاک و حلی بند آب.نظامی.|| آفریننده لعل. ( برهان ). ایجادکننده لعل. ( آنندراج ).

فرهنگ عمید

آن که چیزی را با لعل زینت بدهد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- آنکه چیزی را با لعل زینت دهد : لعل طراز کمر آفتاب حله گر خاک و حلی بند آب . ( نظامی لغ. ) ۲- آفرینند. لعل .