لاطائل

لغت نامه دهخدا

لاطائل. [ ءِ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) ( از: لا به معنی نه + طائل به معنی هوده و فائده ) بیهوده. بیفائده. بیهده. ترهة. بی نفع. بی مزیتی. بی غنائی. بی خیر.
- لاطائل گفتن ؛ بیهوده گفتن. حرف مفت زدن. جفنگ گفتن.
|| فرومایه. ناکس.
- تطویل بلاطائل ؛ پرگوئی بیهوده.

فرهنگ عمید

بی فایده، بیهوده.

فرهنگ فارسی

بمعنی بیهوده بیفائده