غرفی

لغت نامه دهخدا

غرفی. [ غ َ فی ی ] ( ع ص نسبی ) آنچه با غرف بپیرایند: سقاءغرفی ؛ مشک به غرف پیراسته. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). تأنیث آن غرفیة است. رجوع به غرفیة شود.
غرفی. [ غ َ ] ( اِخ ) جایگاهی است. افوه اودی گوید :
جلبنا الخیل من غیدان حتی
وقعنا هن ایمن من صناف
و بالغرفی و العرجاء یوماً
و ایاماً علی ماء الطفاف.( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

جایگاهی است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال امروز فال امروز فال فنجان فال فنجان فال احساس فال احساس استخاره کن استخاره کن