غالبی

لغت نامه دهخدا

غالبی. [ ل ِ ] ( اِخ ) شاخه ای از تیره حاجیوند هیهاوند از طایفه چهار لنگ بختیاری. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 77 ).
غالبی. [ ل ِ ] ( اِخ ) ناحیه ای است در لرستان که در آن جا در امتداد شوسه بین تنگ تیر و کلهر معادن زغال سنگ کشف گردیده است.