عدوه

لغت نامه دهخدا

( عدوة ) عدوة. [ ع َدْ وَ ] ( ع اِ ) کرانه وادی. عُدوة. ( منتهی الارب ). || ( اِخ ) موضعی است. ( منتهی الارب ).
عدوة. [ ع ِدْ وَ ] ( ع اِ ) کرانه وادی. ( منتهی الارب ). کنار رود. ( مهذب الاسماء ) ( غیاث اللغات ). || جای بلند. عِدوة. ج ، عداء، عُدوات ، عُدیات. || درازی وپهنای چیزی و حد و نهایت آن. عِدو. ( منتهی الارب ).
عدوة. [ ع ُدْ وَ ] ( ع اِ ) مکان دور. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || جای بلند. عِدوة. ج ، عداء، عُدوات ، عُدیات. || کرانه وادی. عَدوة. ( از منتهی الارب ).

دانشنامه عمومی

عدوه یکی از شهرستان های استان منیا کشور مصر است. روستاهای مهم آن عبارت اند از:
• بنی عامر
• الشیخ مسعود
• صفاتیه
• عطفه حیدر
• مناطق مسکونی در استان منیا
• مقاله های دارای شرح مختصر
• شرح مختصر متفاوت با ویکی داده
• صفحاتی که از جعبه اطلاعات منطقه مسکونی بدون مختصات استفاده می کنند
• مقاله های بدون منبع
• همه مقاله های بدون منبع
• همه مقاله های خرد
• مقاله های خرد جغرافیای مصر

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی عُدْوَةِ: طرف بلند بیابان - دامنه - مکان مرتفع (منظور در عبارت "إِذْ أَنتُم بِـﭑلْعُدْوَةِ ﭐلدُّنْیَا وَهُم بِـﭑلْعُدْوَةِ ﭐلْقُصْوَیٰ وَﭐلرَّکْبُ أَسْفَلَ مِنکُمْ " این است که از لحاظ ارتفاع قرار گرفتن در دامنه ،شما در بین لشکر دشمن و کاروان تجاری آنها بودید ...
معنی عَدُوِّهِ: دشمنش
ریشه کلمه:
عدو (۱۰۶ بار)ه (۳۵۷۶ بار)