صدف سان

لغت نامه دهخدا

صدف سان. [ ص َ دَ ] ( ص مرکب ) بمانند صدف. بکردار صدف. صدف گون :
کو ساقی دریاکشان کو ساغر دریانشان
کز عکس آن گوهرفشان بینی صدف سان صبح را.خاقانی.رجوع به صدف شود.
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال شمع فال شمع فال نخود فال نخود فال زندگی فال زندگی