لغت نامه دهخدا شهه. [ ش ِ هََ / هَِ ] ( اِ ) مخفف شیهه که صدای اسب باشد و بعربی صَهیل خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ). شیهه و صدای اسب. ( ناظم الاطباء ). رجوع به شیهه شود.
