سبق خوان

لغت نامه دهخدا

سبق خوان. [ س َ ب َ خوا / خا ] ( نف مرکب ) که سبق خواند. متعلم. ( آنندراج ) :
معلم کیست عشق و گنج خاموشی دبستانش
سبق نادانی ودانا دلم طفل سبق خوانش.جامی.رجوع به سَبَق شود.

فرهنگ عمید

کسی که نزد استاد درس می خواند، متعلم، شاگرد.

فرهنگ فارسی

که سبق خوانند متعلم