معنی راکان | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

راکان. ( اِخ ) نام محلی در کنار راه قزوین و همدان میان داکان و سیف آباد، در 197هزارگزی تهران. ( یادداشت مؤلف ).
راکان. ( اِخ ) شاعر فرانسوی که در اوبینه راکان در سال 1589 م. متولد شد و در 1670 م. درگذشت. او نویسنده کتاب برژری ها می باشد که تحت تأثیر ادبیات ایتالیایی نوشته شده است.