دانه نشان. [ ن َ / ن ِ ن ِ ] ( نف مرکب ) نشاننده دانه. که دانه نشاند. که ترصیع کند. که دانه های گوهر در چیزی جای دهد. || ( ن مف مرکب ) دانه نشانده. دانه آمود. مرصع. دارای قطعات خرد و درشت از احجار قیمتی. از جواهر و سنگهای گرانبها بقطعات خرد و درشت درنشانده ( در حلقه ، یا انگشتری ، یا شمشیر و خنجر و تاج و غیره ).
فرهنگ عمید
آنچه بر آن دانه های جواهر نشانده باشند، دانه نشانده، مرصع، جواهرنشان.
