لغت نامه دهخدا دار و بند. [ رُ ب َ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) پایه و ستون : اندرهوا به امر وی استاده ست بی دار و بند پایه بحر و بر.ناصرخسرو.رجوع به دار شود.