دار و بند

لغت نامه دهخدا

دار و بند. [ رُ ب َ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) پایه و ستون :
اندرهوا به امر وی استاده ست
بی دار و بند پایه بحر و بر.ناصرخسرو.رجوع به دار شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم