معنی خلل پذیر

خلل پذیر

لغت نامه دهخدا

خلل پذیر. [ خ َ ل َ پ َ] ( نف مرکب ) هرچیزی که قابل اختلال و تباهی و آشفتگی بود. ( ناظم الاطباء ). آنچه خلل می پذیرد :
هرکه در کار سخت گیر شود
نظم کارش خلل پذیر شود.نظامی.عنایتی که ترا بود اگر مبدل شد
خلل پذیر نباشد ارادتی که مراست.سعدی.خلل پذیر بود هر بنا که می بینی
مگر بنای محبت که خالی از خلل است.حافظ.