لغت نامه دهخدا خاموش لب. [ ل َ ] ( ص مرکب ) بی سخن. بی صدا. ساکت. بی کلام. || بی حرکت. ساکن. غیرمتحرک : دلو از کله های آفتابی خاموش لب از دهن پرآبی.نظامی.
