راست گفتار. [ گ ُ ] ( ص مرکب ) راستگو. صادق القول. که گفتارش راست و درست باشد. که راستگویی را پیشه سازد : چو صبح صادق آمد راست گفتار جهان در زر گرفتی محتشم وار.نظامی.سخنگوی و دلیر و خوب کردار امین و راست عهد و راست گفتار.نظامی.مسدد؛ راست گفتار. ( منتهی الارب ). و رجوع به راستگو شود.