راست گفتار

لغت نامه دهخدا

راست گفتار. [ گ ُ ] ( ص مرکب ) راستگو. صادق القول. که گفتارش راست و درست باشد. که راستگویی را پیشه سازد :
چو صبح صادق آمد راست گفتار
جهان در زر گرفتی محتشم وار.نظامی.سخنگوی و دلیر و خوب کردار
امین و راست عهد و راست گفتار.نظامی.مسدد؛ راست گفتار. ( منتهی الارب ). و رجوع به راستگو شود.

فرهنگ عمید

کسی که گفتارش راست ودرست باشد، راست گو.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم