طاب ثراه
طاب ثراه. [ ب َ ث َ ] ( ع جمله فعلیه دعایی ) پاک و پاکیزه باد خاک او. دعائی است که درباره مردگان هنگام ذکر نام آنان بر زبان آرند.
( جمله فعلی دعایی ) پاک و پاکیزه باد خاک او . ( دعایی که پس از نام مرده بر زبان رانند ).
پاک و پاکیزه باد خاک او
