عبیر فشان

فرهنگ عمید

عبیر افشاننده، آنچه بوی خوش پراکنده می سازد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - آنچه عبیر بپاشد . ۲ - خوشبوی مانند عبر عطر آگین .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم