معنی ذاریات | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

ذاریات. ( ع ص ، اِ ) ج ِ ذاریة. بادهای برافشاننده. بادهای افشاننده. بادها که چیزها را ببرد.
ذاریات. ( اِخ ) نام سوره پنجاه و یکمین از قرآن کریم. و آن مکیة و دارای شصت آیت است ، پیش از سوره طور و پس از سوره ق.

فرهنگ عمید

۱. [جمعِ ذاریَة] [قدیمی] پراکنده کنندگان.
۲. [قدیمی] بادهای پراکنده کننده، بادها که چیزهایی را ببرد.
۳. پنجاه ویکمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۶۰ آیه، والذّاریات.