ثنیه

لغت نامه دهخدا

( ثنیة ) ثنیة. [ ث َ نی ی َ ] ( ع اِ ) پشته. راه پشته و کوه. راه دو کوه. راه بسوی کوه. || شهیدانی که استثناء کرد ایشان را اﷲ تعالی از صعقه حیث قال : و نفخ فی الصور فَصَعِق َ من فی السموات و من فی الارض الا مَن شاء اﷲ ( قرآن 68/39 ). || چهار دندان پیشین دو از فوق و دو از تحت. پیشین. ج ، ثنایا. || ناقه در سال ششم درآمده. || مادیان در چهارم درآمده. || گوسفند و گاو در سوم درآمده. ج ، ثنیات. || ستایش ،بمدح باشد یا بذم. || خرمابن مستثنی از بیع. || سر و پاهای شتر قمار. || اسم است استثنا را و هر چه که آن را استثنا کنند.
ثنیة. [ ث َ نی ی َ ] ( اِخ ) موضعی است دور از مدینه و در آن عقبه ای است. ( منتهی الارب ).
ثنیة. [ ث َ نی ی َ ] ( اِخ ) نام موضعی است در خارج حصن کرک میان راه دمشق به حجاز.
ثنیة. [ ث ِن ْ ی َ ] ( ع ص ، اِ ) فرومایه. خوارتر و زبون تر چیزی : فلان ثِنیةُ اهل بیته.
ثنیة. [ ث ِن ْ ی َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ ثُنیان.

فرهنگ فارسی

جمع ثنیان

دانشنامه عمومی

ثنیه ( به عربی: الثنیة ) یک منطقهٔ مسکونی در الجزایر است که در ناحیه ثنیه واقع شده است. ثنیه ۱۹٬۰۷۸ نفر جمعیت دارد و ۳۰۱ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ثنیه (ابهام زدایی). ثنیه ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • ثنیه خلّ، حد شرقی حرم مکی• ثنیه کداء، ثَنیّه کَداء بخش بالای مکه مکرّمه و ثَنیّه کُدی (کُدا) بخش پایین مکه مکرّمه• ثنیة الوداع، گردنه ای در شمال مدینه در مسیر شام
...