معنی تماشاخانه

لغت نامه دهخدا

تماشاخانه.[ ت َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) محلی که در آنجا بعضی چیزهای موهوم و پاره ای افسانه ها را مجسم می نمایند و جهت اشتغال و عبرت نفس کارهای خوش آیند ظاهر می سازند و تقلیدهای نیک درمی آوردند. ( ناظم الاطباء ). تماشاکده. تماشاگاه. ( آنندراج ). محلی است که از برای تآتر ساخته شده است. ( کتاب اعمال رسولان 19:29 ). یا محل عرضه داشت و نمایش و توضیح آن می باشد. ( رساله اول قرنتیان 4:9 ): در تماشاخانه عام قیصریه بود که خداوند هیرودیس اغریباس را به مرگ زد. ( کتاب اعمال رسولان 12:21-23 ). در تماشاخانه افسس بود که ازدحامی عظیم بر ضد پولس شد. ( اعمال رسولان 19:29 ). فعلا دیوارهای آن تماشاخانه برپا و باقی است... و از هیکل دیانا بخوبی دیده می شود. هیئت تماشاخانه های قدیم به شکل نیم دایره ساخته می شد و ابداً سقف نداشت بلکه گاهی از اوقات چادرمی کشیدند ونشیمنهای این تماشاخانه ها مرتبه به مرتبه بالای یکدیگر ساخته شده همگی به یک نقطه مرکزی منتهی می باشد بعضی از اوقات بسیار بزرگ و وسیع بوده و گاهی پرده منظری از مقصرین و غلامهایی که با حیوانات وحشی می جنگند نمایش میدادند. این تماشاخانه ها گنجایش پنجاه هزار یا بیشتر تماشاچی داشت. ( رساله عبرانیان 10:33 ). «ابر شاهدان » که در رساله عبرانیان 10:1 مذکور است ، قصد از تماشاچیانی است که دویدن مسیحی را مشاهده می کنند. همچنانکه تماشاچیان بازیهای یونانی را تماشا می کردند. ( از قاموس کتاب مقدس ) :
حلقه زلفش تماشاخانه باد صباست
جان صد صاحبدل آنجا بسته یک مو ببین.حافظ.حسن چون تنها شود از چشم خود دارد خطر
در تماشاخانه آیینه هم تنها مباش.صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ معین

( ~. نِ ) [ ع - فا. ] (اِمر. ) جایی که در آن هنرپیشگان داستانی را به نمایش درآوردند، تأتر.

فرهنگ عمید

عمارتی که برای بازی کردن بازیگران و نمایش دادن حرکات هنرپیشگان آماده شده باشد، جایی که افسانه و داستانی را به وسیلۀ هنرپیشگان نمایش بدهند و مردم برای تماشا بروند، تئاتر.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جایی که در آن هنر پیشگان نمایش دهند تاتر .

فرهنگستان زبان و ادب

{theatre , playhouse} [هنرهای نمایشی] بنایی مرکب از حداقل یک تالار برای اجرا و تماشای انواع نمایش متـ . نمایش سرا

دانشنامه عمومی

تماشاخانه (فیلم). تماشاخانه ( انگلیسی: The Playhouse ) یک فیلم کوتاه کمدی به کارگردانی ادوارد اف. کلاین و باستر کیتون است که در سال ۱۹۲۱ منتشر شد. مدت زمان این فیلم ۲۲ دقیقه است و بیشتر برای سکانس آغازینی که کیتون در آن ایفاگر تمامی نقش هاست، شهرت دارد.
در این فیلم باستر کیتون نقش رهبر ارکستر و تک تک اعضای گروه ارکستر، بازیگران، رقصندگان، دست اندرکاران صحنه، نوازندگان و تمامی تماشاچی های زن و مرد را ایفا می کند. به عنوان یکی از تماشاگران، کیتون رو به «زنی» در کنارش ( با نقش آفرینی خودش ) می گوید: «انگار این یارو، کیتون، همهٔ نمایشه».