حقانیت

لغت نامه دهخدا

حقانیت. [ح َق ْ قا نی ی َ ] ( ع مص جعلی ، اِمص ) چگونگی حقانی.

فرهنگ معین

(حَ قّ یَّ ) [ ع . حقانیة ] (مص جع . ) ۱ - حق داشتن ، حق بودن . ۲ - درستی و راستی .

فرهنگ عمید

۱. حق داشتن.
۲. راستی و درستی.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - حق داشتن حق بودن . ۲ - درستی و راستی .

ویکی واژه

حق داشتن، حق بودن.
درستی و راستی.