ثناخوان

لغت نامه دهخدا

ثناخوان. [ ث َ خوا / خا ] ( نف مرکب ) مدّاح :
گر چه دوریم از بساط قرب همت دور نیست
بنده شاه شمائیم و ثناخوان شما.حافظ.صدثنا خوان که یکتن است چو او
بزم او را دو صد ثناخوان باد.

فرهنگ معین

( ~. خا ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) مداح ، ستایشگر.

فرهنگ عمید

ثناگو، مدح کننده، مداح، ستایشگر، ستاینده، ثناگر، ثناور، ثناگستر.

فرهنگ فارسی

( صفت ) مداح ستایشگر.

ویکی واژه

مداح، ستایشگر.