لغت نامه دهخدا
ترتر. [ ت ِ ت ِ ] ( اِ صوت ) نام آواز بیرون شدن فضول، چنانکه از مسهل خورده یا بیمار اسهال. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).
ترتر. [ ] ( اِخ ) رودی است در بردع. رجوع به نزهةالقلوب ص 105 شود. پورداود آرد: یکی از شهرهای بزرگ و معروف اران که امروزه دهی است در میان خرابه، در کنار رود ترتر موسوم است به بردع ( برذعه، بردعه )، این اسم معرب پرتو می باشد... ( یسنا ج 1 ص 41 ).