بیچار

لغت نامه دهخدا

بی چار. ( ص مرکب ) مخفف بیچاره :
هوا پود شد برف چون تار گشت
سپه را از آن کار بیچار گشت.فردوسی.بگرد عالم آوارم تو کردی
چنین بدروز و بیچارم تو کردی.؟
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم