لغت نامه دهخدا
چون جانهاشان برکند، خونشان ز تن بپراکند
آرد بفردا افکند، در خسروانی خابیه.منوچهری.و رجوع به بنت الخابیة و رجوع به خابئة و خابة شود.
خابیه. [ ی َ ] ( اِخ ) شهری است که از آنجا تا ایلیا پنج روز راه است و هنگامی که عمربن خطاب بسال شانزدهم هجرت بجانب بیت المقدس میرفت از آنجا گذشت. ( حبیب السیر چ 1 تهران جزء 4 از ج 1 ص 161 ). و رجوع به باب الخابیه شود.
