پنبه زدن

لغت نامه دهخدا

پنبه زدن. [ پَم ْ ب َ / ب ِ زَ دَ ] ( مص مرکب ) بیرون کردن پنبه از تخم. حلاجی کردن پنبه. تندیف. نَدف. حَلج. نَدش. ( منتهی الارب ). || پر کردن پنبه در چیزی :
هر روز بهر پنبه زدن بر دواج چرخ
صبح از عمود مشته کند وز افق کمان.اثیر اخسیکتی ( از آنندراج ).تفدیک ، تفتیک ؛ پنبه زدن. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

( ~. زَ دَ ) (مص ل . ) ۱ - بیرون کردن پنبه از تخم . ۲ - پر کردن پنبه در چیزی .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱- بیرون کردن پنبه از تخم حلاجی کردن پنبه ندف . ۲- پر کردن پنبه در چیزی .

ویکی واژه

بیرون کردن پنبه از تخم.
پر کردن پنبه در چیزی.