ذمیمه

لغت نامه دهخدا

( ذمیمة ) ذمیمة. [ ذَ م َ ] ( ع ص ) ذمیمت. تأنیث ذمیم. مذمومة. نکوهیده. ناستوده. زشت. و فی الحدیث : الشوم و الطیرة ذروها ذمیمة؛ ای مذمومة. || بئر ذمیمة؛ چاه کم آب. چاه پرآب. چاه بسیارآب. ( از اضداد است ). || ( اِمص ) بر جای ماندگی. زمامت. ج ، ذمیمات ، ذمایم.

فرهنگ معین

(ذَ مِ ) [ ع . ذمیمة ] (ص . ) مؤنثِ ذَمیم .

فرهنگ عمید

=ذمیم

فرهنگ فارسی

نکوهیده، زشت، ناپسند، ذمائم جمع
( صفت ) مونث ذمیم نکوهیده ناستوده زشت : اخلاق ذمیمه .

ویکی واژه

ذمیمة
مؤنثِ ذَمیم.