معنی یورت | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

یورت. ( ترکی ، اِ ) یرت. ( ناظم الاطباء ). جا و مکان را گویند. ( آنندراج ). مسکن و منزل. یورد. هریک از اتاقهای خانه : این خانه دارای ده یورت است. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به یرت و یورد شود. || محل خیمه و خرگاه. زمین که صحرانشینان خیمه های خود را آنجا زنند. ( یادداشت مؤلف ). || مجموع چادرهای قبیله. ( یادداشت مؤلف ). || مکانی که صحنش وسیع و فراخ باشد. ( آنندراج ). || چراگاه ایلات و عشایر : هرکس را موضع اقامت ایشان که یورت گویند تعیین کرد. ( تاریخ جهانگشای جوینی ). هریک را یورت معین فرمود که آنجا عصای اقامت بیندازند. ( تاریخ جهانگشای جوینی ). فرمود تا لشکرهای جرماغون و بایجونویان که یورت ایشان در روم بود... ( جامعالتواریخ رشیدی ).

فرهنگ معین

[ تر - مغ . ] (اِ. ) ۱ - چراگاه ایلات و عشایر. ۲ - محل خیمه و خرگاه . ۳ - مسکن ، منزل . ۴ - یورد.

فرهنگ عمید

منزل، خانه، اتاق، مسکن.

فرهنگ فارسی

کلمه ترکی، منزل، خانه، اطاق، مسکن
(اسم ) ۱- چراگاه ایلات وعشایر. ۲- محل خیمه وخرگاه . ۳-مسکنمنزل . ۴-یورد

دانشنامه عمومی

یورت، یورد یا آلاچیق نوعی چادر است که عشایر مغول و ترک در آسیای میانه به عنوان خانه مورد استفاده قرار می دهند. یورت معمولاً از پشم و پوست حیوانات درست شده و قابل حمل است.
کلمهٔ یورت ریشهٔ ترکی دارد. در زبان روسی یورتا، مغولی گر، قزاقی کییزاوی و در فارسی خیمه یا کَپَل گفته می شود.