یشتن

لغت نامه دهخدا

یشتن. [ ی َ ت َ ] ( مص ) به لغت زند وپازند، آهسته دعا خواندن بر طعام و زمزمه کردن مغان در وقت طعام خوردن و درخواست نمودن و استدعا کردن ونیاز کردن و ستایش نمودن. ( از برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). یشتن مصدر پهلوی ( هم ریشه یزشن ) به معنی خواندن کتاب مقدس و اوراد. ( یادنامه پورداود ذیل ص 211 ) : آن چهل هزار مرد بر یزشن کردن ایستادند و درونی بیشتند و قدری په [ پیه ] برآن درون نهادند چون تمام بیشتند یک قدح شراب به ویراف دادند. ( از ترجمه ارداویراف نامه به نقل یادنامه پورداود ص 211 ). و رجوع به یزشن شود.

فرهنگ معین

(یَ تَ ) (مص ل . ) ۱ - ستایش کردن ، نیایش کردن . ۲ - دعا خواندن هنگام غذا خوردن .

فرهنگ عمید

پرستش کردن، عبادت کردن، ستایش کردن.

فرهنگ فارسی

پرستش کردن، ستایش کردن، ستودن، عبادت کردن
به لغت زند و پازند آهسته دعا خواندن بر طعام و زمزمه کردن مغان در وقت طعام خوردن و درخواست نمودن و استدعا کردن و نیاز کردن و ستایش نمودن یشتن مصدر پهلوی به معنی خواندن کتاب مقدس و اوراد

ویکی واژه

ستایش کردن، نیایش کردن.
دعا خواندن هنگام غذا خوردن.
جشن گرفتن. یشتن اگر از یشت انشقاق یافته باشد، احتمالا یک واژه اوستایی است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم